Zondagmiddag 24 oktober kwamen ruim 40 nabestaanden, twee zonen en een dochter, (achter)kleinkinderen en (achter) neven en nichten, bijeen om alsnog bij het monument de plaquette met de 29 namen van gefusilleerden te onthullen. Dit gebeurde door het wegnemen van de over de plaquette gedrapeerde Nederlandse driekleur door vier van hen, voorafgegaan door een inleiding van voorzitter Jet Key. Na het leggen van bloemen droeg Edward Zijlstra het gedicht ‘Je ziet de namen staan’ voor dat hij samen met zijn neef Joost van Daalen had geschreven. Frans Dekker (zoon van JacquesDekker) hield een roerende toespraak.
Het was aan de Apollolaan niet zo stil als bij de 4 mei herdenking, maar een vriendelijk zonnetje en de herfstkleur van de bomen maakten veel goed.
De plaquette werd al op 8 april 2020 geplaatst, slechts in aanwezigheid van enkele leden van ons comité. De officiële onthulling met publiek stond voor mei dat jaar op het programma, maar moest door de coronacrisis worden afgeblazen. De pandemie doorkruiste nog enkele keren de planning. Uiteindelijk koos ons comité voor de ceremonie in de beperkte kring van nabestaanden op 24 oktober, de datum waarop de Duitsers in 1944 hun wandaad begingen.
Na de onthulling verplaatste het gezelschap zich naar hotel Apollofirst voor een samenzijn met koffie, thee en taart. Hier bleek hoe de schokkende gebeurtenis waarnaar het monument verwijst, nog steeds doorwerkt. Familieleden wisselden informatie uit over hun omgekomen vader, grootvader – soms al overgrootvader – of (oud)oom. Vaak hoorden leden van het comité hoe blij nabestaanden waren met deze bijeenkomst en het ingetogen karakter daarvan. De wens om naast de algemene 4 mei herdenking ook de 24e oktober 1944 te blijven herdenken is voor het comité niet onopgemerkt gebleven.
Mevrouw Visser – Gijzel, dochter van Gerrit Gijzel, de heer Frans Dekker, zoon van Jacques Dekker en de heer Hans Zillesen, zoon van Jacques Zillesen en mevrouw Lies Baas, kleindochter van Cornelis Baas.
